1325 r. –
pierwsza zachowana wzmianka o kościele parafialnym pw. św. Floriana w Krężnicy Jarej autorstwa historyka Jana
Długosza.
Parafia
obejmowała tereny należące obecnie do: Krężnicy, Czerniejowa, Babina, części
Zemborzyc i Niedrzwicy.
1529 r. – odseparowanie parafii Czerniejów.
Kilkadziesiąt
lat później powstaje również parafia Zemborzyce.
Po
przyjęciu przez właścicieli Krężnicy wyznania ewangelickiego, do 1595 kościół należał
do protestantów.
1595 r. –
pożar kościoła i zabudowań parafialnych.
Plac
i grunta parafialne po spaleniu kościoła przyznano probostwu w Zemborzycach. Dokumenty
potwierdzają, że jeszcze w roku 1628 kościoła w Krężnicy nie było.
1642 r. –
nowy odbudowany kościół w Krężnicy Jarej.
Kościół
uważany był za filię parafii Zemborzyce.
Od
XVIII wieku przy kościele działał szpital dla ubogich.
1827 r. – majątek parafialny przyznany siostrom wizytkom z Lublina.
Po upadku powstania
styczniowego władze rosyjskie przeprowadziły kasatę zakonów i majątków klasztornych. W roku 1866 siostry utraciły
cały dobytek.
1855 r. –
pierwsze probostwo w Krężnicy Jarej.
Wikariusz
parafii zemborzyckiej posiadał uprawnienia proboszczowskie w Krężnicy Jarej.
1883 r. –
pożar kościoła.
Kościół
spłonął wraz przedmiotami kultu, z których ocalała jedynie monstrancja
przedstawiająca Serce Pana Jezusa.
1884 r. –
budowa nowego kościoła.
Kościół
został wybudowany przez parafian, z cegły i kamienia, murowany, jednonawowy.
Budowa trwała do 1887 roku, a konsekrowany został przez biskupa lubelskiego ks.
Franciszka Jaczewskiego w 1890 roku.
1920 r. –
zmiana statusu parafii.
Kościół
w Krężnicy Jarej przestał być filią Zemborzyc i otrzymał status parafii.
1931 r. –
wakacyjny dom dla sierot.
Dom
w pobliżu kościoła został wybudowany przez Siostry Miłosierdzia św. Wincentego a Paulo (szarytki)
i służył jako dom dla sierot aż do wybuchu wojny w 1939 roku.
1942 r. –
seminarium duchowne w Krężnicy.
Po
zajęciu przez wojska niemieckie gmachu seminaryjnego w Lublinie, dom zakonny
sióstr szarytek pełnił funkcję tymczasowej siedziby Lubelskiego Seminarium
Duchownego, aż do roku 1945.
1948 r. – założenie kroniki parafialnej.
Pierwszą
„Księgę-kronikę” zaprowadził 6 grudnia ks. Edward Kołszut, odpowiadając na zalecenia
I Synodu Diecezji Lubelskiej.
1950 r. –
dom akademicki KUL.
Władze
Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego wydzierżawiły od sióstr szarytek dom z
przeznaczeniem na akademik żeński i zatrudniły je do zarządzania placówką.
1968 r. – odłączenie jednej wsi od parafii krężnickiej.
Biskup
lubelski dekretem z 16 grudnia odłączył wieś Kolonia Osmolice Podleśne od
parafii Krężnica na rzecz parafii w Bychawce.
1969 r. – remont kościoła.
Kościół
został pomalowany z zewnątrz. Następne prace remontowe miały miejsce w latach
70 i 80. W 1976 r. zakupiono nowy rzutnik i przeprowadzono remont węzła
radiowego. W 1978 m.in. wymalowano kościół i odnowiono dzwonnicę, zrobiono
lastrykowe schody do kościoła, a w 1986 wykonano remont elewacji kościoła.
1975 r. – remont plebanii.
Remont
przeprowadzono wewnątrz (ułożenie podłóg, wymalowanie wszystkich pokojów na
parterze) i na zewnątrz (usunięcie starych tynków i malowanie okien). Rok
później wyremontowano również budynki parafialne.
1982 r. – parafia krężnicka częścią dekanatu Konopnica.
Wcześniej parafia należała do dekanatów:
Chodel, Bełżyce i Lublin Podmiejski.
1983 r.
– rada duszpasterska.
W listopadzie i grudniu mieszkańcy
poszczególnych wiosek należących do parafii krężnickiej wybierali kandydatów do
pierwszej w parafii rady duszpasterskiej. Rada liczyła 19 osób.
1984 r.
– dalszy podział parafii.
W listopadzie do nowo powstałej parafii w
Niedrzwicy Dużej odeszło z parafii krężnickiej kilkanaście rodzin z Dołów
Strzeszkowskich i Kolonii Osmolice.
1985 r. – nowa parafia wydzielona z części Krężnicy Jarej.
Nowo
powstała parafia została erygowana w Żabiej Woli.
1988 r. –
siedziba konwiktu w Krężnicy Jarej.
W domu zakonnym sióstr
szarytek w październiku utworzono filię konwiktu księży doktorantów Katolickiego
Uniwersytetu Lubelskiego.
W latach późniejszych w domu
organizowano letni wypoczynek dla młodzieży z rodzin o trudnej sytuacji
finansowej.
1991
r. – budowa kaplicy w Strzeszkowicach.
Potrzeby duszpasterskie
sprawiły, że wybudowano kaplicę dojazdową parafii krężnickiej.
2000
r. – wpisanie kościoła do rejestru zabytków i renowacja kościoła.
W marcu do rejestru
zabytków został wpisany zespół
kościoła parafialnego, który pochodzi z połowy XIX wieku, w tym: kościół pw.
św. Floriana, dzwonnica, cmentarz kościelny i ogrodzenie z kapliczkami. Pod opieką konserwatora zabytków wykonano częściowy
remont w kościele. Przede wszystkim odnowiono ołtarz główny. Przez następnych
dwadzieścia lat przeprowadzano sukcesywnie kolejne prace renowacyjne w kościele.
2005
r. – likwidacja placówki ss. szarytek.
Szarytki w Krężnicy zakończyły
współpracę z KUL-em i wyjechały z Krężnicy Jarej.
2006
r. – budowa domu parafialnego.
W zamierzeniu dom ma służyć
wszystkim parafianom, być miejscem spotkań i integracji pokoleń.
2007 r. – założenie Stowarzyszenia CIS.
Z
inicjatywy ówczesnego proboszcza, ks. Mariana Bartnika, powstało Stowarzyszenie
CIS – Centrum Integracji Społecznej. Celem głównym stowarzyszenia jest edukacja
dzieci i młodzieży oraz działania w zakresie integracji społeczności lokalnej.
2009 r. – Gazetka „Florian”
Na
święta Bożego Narodzenia Stowarzyszenie CIS wydało pierwszy numer gazetki
parafialnej zatytułowanej „Florian”. Gazetka jest drukiem okazjonalnym, ukazującym
się kilka razy w roku.
2010 r. – nowa parafia wydzielona z części Krężnicy Jarej.
Nowa
parafia została utworzona w Strzeszkowicach.
2011 r.
– nominacja dla ks. proboszcza.
Proboszcz parafii, ks. Marian Bartnik,
otrzymał nominację na egzorcystę diecezjalnego.
2014 r.
– ochrona dzieł sztuki.
Prace zabezpieczające dzieła sztuki
znajdujące się w kościele realizowały zalecenia Wojewódzkiego Zespołu ds.
Przeciwdziałania Przestępczości Zorganizowanej Przeciwko Dziełom Sztuki.
2019 r.
– renowacja zabytkowych feretronów.
Dzięki podpisaniu przez parafię i
Stowarzyszenie CIS umowy grantowej w ramach projektu „Renowacja zabytków”, odnowiono
dwa zabytkowe feretrony, w tym jeden neorokokowy z pierwszej połowy XIX wieku.
2020 r.
– pandemia Covid-19.
15 marca, w związku z rozwojem pandemii,
władze państwowe wystosowały zarządzenia, m.in. w sprawie środków ostrożności w
kościołach. W kościele w Krężnicy nie mogło przebywać więcej niż 50 osób.
Władze kościelne udzieliły dyspensy na uczestniczenie we Mszy św. za pomocą
mediów.
2022 r.
– prace remontowe na terenie parafii.
W związku z pogarszającym się stanem
technicznym budynku, zapoczątkowane zostały prace remontowe na plebanii, na
które otrzymano wsparcie finansowe w zakresie termomodernizacji z Wojewódzkiego
Funduszu Ochrony Środowiska (wymiana okien i drzwi). Uregulowano sprawy
sanitarne: dzięki dofinansowaniu gminy zainstalowano przydomową oczyszczalnię
ścieków oraz wynajęto przenośne toalety. Wykonano również prace porządkowe
wokół cmentarza.
2023 r. – prace na cmentarzu i na plebanii.
Przy cmentarzu wybetonowano miejsce na odpady zielone, została też odnowiona brama wjazdowa na cmentarz. W głównej alei położono kostkę.
Na plebanii zaizolowano fundamenty oraz wykonano opaskę okalającą. Przed wejściem zbudowano nowe schody wraz z podjazdem dla wózków.
2024 r. – remont dachu kościoła i dalsze prace na plebanii.
Dzięki współpracy z samorządem gminnym został złożony projekt i uzyskano środki finansowe na renowację dachu kościoła. Prace rozpoczęły się w sierpniu. Pierwszy etap remontu obejmował odnowienie wieżyczki kościoła, wymianę dachu nad prezbiterium, zakrystiami i nad wejściem. Wykonano schody prowadzące na strych kościoła. Utworzono również kapsułę czasu, która została przymocowana do krzyża na wieżyczce.
W listopadzie zakończono kolejny etap prac renowacyjnych na plebanii (m.in. w archiwum).
......................................................................................................................
Źródła
Informacje Kurii Lubelskiej:
https://archidiecezjalubelska.pl/parafia/?id=101753
Mariusz
Drygier, Historia
Konwiktu w świetle „Kroniki Konwiktu Księży Studentów Katolickiego Uniwersytetu
Lubelskiego” prowadzonej w latach 1988-2004: https://www.kul.pl/historia,15615.html
Zdzisław Goliński, Słownik biograficzny miasta Lublina, pod red. T.
Radzika, A. A. Witusika i J. Ziółka, T.2, Lublin 1996, s. 67.
Agata Mirek, Obecność
sióstr zakonnych w życiu Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego w latach
1945-1989, „Roczniki Humanistyczne” 2018, T. LXVI, z. 2, s. 379.
Katalog Zabytków Sztuki w Polsce, T. VIII
(woj. lubelskie), z. 10 – powiat lubelski, Warszawa 1967.
Krężnica Jara kościół św. Floriana, Lubelskie klimaty:
Kroniki parafialne w Krężnicy
Jarej z lat 1948-2022.
Jerzy Łabiga, Krężnica
Jara, Encyklopedia Katolicka, Tom IX, Lublin 2002, s. 1295.
Narodowy Instytut Dziedzictwa: https://nid.pl/zasoby/rejestr-zabytkow-zasoby/
Zgromadzenie sióstr
szarytek w Lublinie – historia zgromadzenia:
Budynek kościoła. Kościół krężnicki jest jednonawowy. W prezbiterium w ołtarzu znajduje się obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem. Okolicznościowo wystawia się w nim obraz przedstawiający Serce Jezusowe i wizerunek św. Floriana, patrona parafii.
W nawie są dwa ołtarze. Po lewej znajduje się wizerunek św. Antoniego Padewskiego i wysuwany obraz św. Feliksa z Kantalicjo. Z prawej strony widnieje obraz Matki Bożej i św. Dominika, okolicznościowo pojawia się w ołtarzu wysuwany obraz ze sceną Bożego Narodzenia.
Na ścianach bocznych wiszą obrazy: św. Dominika po lewej stronie i Matki Boskiej Częstochowskiej po prawej stronie. Pod chórem znajduje się obraz św. Mikołaja.
Kościół posiada organy zbudowane w Hanowerze w 1956 roku w stylu neobarokowym: 18-głosowe, trzymanuałowe. Na chórze w Krężnicy Jarej od 2005 roku.
Archiwum parafialne. Archiwum zawiera akty chrztów, ślubów i zgonów od 1826 roku, inne stare dokumenty spłonęły podczas pożaru w 1883 roku.
Biblioteka parafialna. W domu parafialnym znajduje się mała biblioteczka, licząca ok. 300 pozycji książkowych.
Cmentarz parafialny. Powierzchnia cmentarza wynosi 2,598 h.
Gazetka parafialna. Gazetka jest redagowana i wydawana kilka razy w roku przez Stowarzyszenie CIS.
Relikwie. W kościele znajdują się relikwie patrona parafii, św. Floriana.
Zabytki. W parafii znajduję się zabytkowa monstrancja z Sercem Jezusowym, jak również dwa feretrony niedawno odnowione, jeden z XIX wieku, drugi z początku XX wieku. Zabytkowe są również dwa konfesjonały w kościele.
Ks. Ignacy Kwiatkowski 1896-1906
Ks. Wiktor Borysiewicz 1906-1919
Ks. Jan Adamski 1919–1929
Ks. Wiktor Jezierski 1929–1933
Ks. Łukasz Zezuliński 1934–1939
Ks. Józef Frankowski 1939–1946
Ks. Jan Jóźwiak 1946–1948
Ks. Edward Kołszut 1948–1955
Ks. Wacław Jabłoński 1955–1972
Ks. Jan Kosicki 1972–1980
Ks. Zenon Nowicki 1980–1983
Ks. Jan Rębecki 1983–1999
Ks. Marian Bartnik 1999–2021
Ks. Jarosław P. Woźniak 2021–
Dożynki parafialne 2024
Wizytacja kanoniczna ks. bpa Adama Baba i uroczystości odpustowe ku czci św. Floriana patrona parafii.